— Κάποτε κάποιος Ιερέας είχε πει σε ομιλία του για την Παναγία μας οτι πέρασε τα πάνδεινα βλέποντας τον Γιό της πάνω στο Σταυρό που άλλη γυναίκα δεν πέρασε τόσα …
— Κάποιοι από τους παριστάμενους γυρνώντας στο σπίτι τους σε αυτά τα γνωστά πηγαδάκια των ζυμώσεων υποστήριξαν ότι :
Κάθε μάνα όταν χάνει το παιδί της
ο πόνος της είναι τόσο μεγάλος
και αφόρητος και ότι ήταν υπερβολικός ο ομιλητής στην συγκεκριμένη του έκφρασή για την Παναγία …
Σας μεταφέρω κάποιες σκέψεις μου.:
–Σκέπτομαι αυτή την μάνα που δέχθηκε να κυοφορήσει ένα παιδί με αυτό τον παράδοξο τρόπο παίρνοντας όλα τα ρίσκα που η τότε κοινωνία της επέβαλε .
–Δηλαδή βάζοντας σε κίνδυνο την ζωή της ( δια λιθοβολισμού ) .
–Ζώντας μέσα σε ένα γάμο χωρίς άνδρα .
–Γεννώντας το μονάκριβο της παιδί σε ένα βρώμικο σπήλαιο.
–Κάνοντας μια πεζοπορία χιλιομέτρων με την ψυχή στο στόμα να γλυτώσει αυτή και το μωρό της τα μαχαίρια του Ηρώδη .
–Με μια πορεία επικίνδυνη μέσα στην αφιλόξενη έρημο προκειμένου να φθάσουν στην Αίγυπτο.
— Η Παναγία ήταν τότε μικρό κορίτσι και προστάτευε ένα μωρό μικρότερο των δύο χρόνων με ότι αυτό συνεπάγεται θηλασμός φροντίδα περιποίηση του μικρού .
–Προσφυγοπούλα η ιδια της με το Προσφυγοπουλό σε ξένη χώρα .
Να αναλαμβάνει την φροντίδα μιας οικογένειας που δεν ηταν η δική της .
–Να ακολουθεί το παιδί της παντού και να κρατά κρυφά μυστικά όλα όσα το Άγιο Πνεύμα της φανέρωνε αλλά και όσα την άφηνε ο ίδιος της ο γυιος να καταλάβει .
–Αλήθεια πόσοι θα την ένιωθαν και πόσοι θα την καταλάβαιναν και δεν θα την παρεξηγούσαν άραγε αν τους αποκάλυπτε τις αποκαλύψεις της.!!!
–Μια μάνα που έβλεπε τον Γυιό της να καίγεται από αγάπη για τον συνάνθρωπο ,
να μιλά όπως κανείς
να αγαπά όπως κανείς.,
να θεραπεύει χωρίς αργύρια
να εξουθενώνεται
στο περπάτημα ,
στη κακοπέραση
στην πείνα στην δίψα
Να βλέπει το αγορι της να κοιμάται στις ερημιές.
–Μια μάνα που κατάλαβε ότι αυτό της το παιδί θα το μοιραζόταν με όλο τον κόσμο. ..
–Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά τον είδε αιμόφυρτο
τον είδε καρφωμένο ,
τον είδε να αργοπεθαίνει ,
χωρίς αυτή να έχει την δύναμη
να του βγάλει τα καρφιά
να τον κατεβάσει από το σταυρό
να του δώσει τουλάχιστον λίγο νερό όταν τόν άκουσε
να ψυθιριζει το 《διψώ》.
Μια μάνα τόσο γλυκιά
τόσο ταπεινή
Τόσο διακριτική
–Κάθε μέρα πήγαινε στην Γεθσημανή και προσευχόταν στον γυιό της
να την πάρει κοντά του …
–Αυτή η Μάννα έγινε και μάνα μας και ιδιαίτερα μάνα των Ελλήνων …
Ρόδο το Αμάραντο
Ρόδο της καρδιάς μας
Καλή Παναγιά …Σε όλους μας