Ένας από τους μεγάλους αγωνιστές της ερήμου έβαλε όρο στον εαυτό του σαράντα μέρες να μην πιει νερό.
Αλλά δεν έφτανε μόνο αυτό.
Όταν στο διάστημα εκείνο έκανε ζέστη αφόρητη κι η δίψα του φλόγιζε τα σπλάγχνα, έπλενε το ποτήρι του, το γέμιζε ως επάνω κρυστάλλινο νερό απ’ την πηγή και τ’ άφηνε απέναντί του.
–Γιατί το κάνεις αυτό; τον ρώτησε κάποιος γείτονάς του ερημίτης.
–Για να εξασκηθώ στην υπομονή, απήντησε ο γενναίος αθλητής.