Ένας μοναχός εξομολογήθηκε σε κάποιο Γέροντα πως πειραζόταν από λογισμούς υπερηφανείας.
–Να σου πω, παιδί μου, δεν έχεις κι άδικο να υπερηφανεύεσαι, του αποκρίθηκε εκείνος. Εσύ δεν είσαι εκείνος που δημιούργησε τον Ουρανό και τη γη;
Ντροπιασμένος ο αδελφός από τα λόγια του Γέροντος, έβαλε μετάνοια και είπε.
–Συγχώρεσέ με, Αββά, δε σκέφτηκα ποτέ πως έκανα τίποτε τέτοιο.
–Αν ο δημιουργός του Ουρανού και της γης έζησε ταπεινά σ’ αυτόν τον κόσμο, συ ο πηλός πώς υπερηφανεύεσαι; Ποιο είναι το έργο σου; Του είπε αυστηρά ο σοφός Γέροντας