Εισερχόμαστε σιγά σιγά στην περίοδο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Το παρακάτω τροπάριο που θα ακούσετε από τον αείμνηστο Ματθαίο Τσακμιράνη, ψάλλεται στην ακολουθία του Όρθρου της Κυριακής της Τυρινής και είναι ένα από τα τρία ιδιόμελα των Αίνων. Δώστε βάση εκτός από την ωραία μελοποίηση και στο νόημα του τροπαρίου που το παραθέτουμε κάτω από το βίντεο. Είναι χαρακτηριστικό!
Τὸ στάδιον τῶν ἀρετῶν ἠνέῳκται, οἱ βουλόμενοι ἀθλῆσαι εἰσέλθετε, ἀναζωσάμενοι τὸν καλὸν τῆς Νηστείας ἀγῶνα· οἱ γὰρ νομίμως ἀθλοῦντες, δικαίως στεφανοῦνται, καὶ ἀναλαβόντες τὴν πανοπλίαν τοῦ Σταυροῦ, τῷ ἐχθρῷ ἀντιμαχησώμεθα, ὡς τεῖχος ἄρρηκτον κατέχοντες τὴν Πίστιν, καὶ ὡς θώρακα τὴν προσευχήν, καὶ περικεφαλαίαν τὴν ἐλεημοσύνην, ἀντὶ μαχαίρας τὴν νηστείαν, ἥτις ἐκτέμνει ἀπὸ καρδίας πᾶσαν κακίαν. Ὁ ποιῶν ταῦτα, τὸν ἀληθινὸν κομίζεται στέφανον, παρὰ τοῦ Παμβασιλέως Χριστοῦ, ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς Κρίσεως.
Βιογραφικό Ματθαίου Τσακμιράνη
Διακεκριμένος καλλίφωνος πρωτοψάλτης και μουσικοδιδάσκαλος από τους κορυφαίους της εποχής μας και χοράρχης. Γεννήθηκε στο χωριό Ελευθερές Παγγαίου Καβάλας το 1925. Από μικρή ηλικία διακρίθηκε για την καλλιφωνία του και το ζήλο του για τη μουσική. Σε ηλικία 13 ετών πήρε τα πρώτα στοιχεία Βυζ. Μουσικής από τον Λέανδρο Βιολιντζή, ιεροψάλτη στο χωριό Μουσθένη και στη συνέχεια από τον Γεώργιο Παρασχούδη ο οποίος υπήρξε επί 26 χρόνια Καθηγητής στην Αθωνιάδα Σχολή. Αργότερα πλούτισε τις μουσικές του γνώσεις στη Νικίσιανη Παγγαίου όπου έψαλε ως Πρωτοψάλτης, συνεργαζόμενος με τον Σωτήριο Σωτηρούδη άριστο μουσικό και γνώστη της θεωρίας της Βυζ. Μουσικής. Τέλος την περίοδο μετά το 1953 διδάχτηκε όλα τα μυστικά και τις αρετές της ορθής ψαλμωδικής τέχνης, κατά την έκφραση και το ψαλτικό ύφος, από τον μεγάλο Πρωτοψάλτη και δάσκαλο της ψαλτικής τέχνης Αθαν. Καραμάνη. Η ιεροψαλτική του σταδιοδρομία άρχισε από νεαρή ηλικία. Την περίοδο 1943-44 έψαλε στα τρία χωριά Ελευθερές, Ν. Πέραμο και Ν. Ηρακλείτσα και μάλιστα στα Ελληνικά και Βουλγάρικα αφού οι Εκκλησιαζόμενοι ήσαν Έλληνες και Βούλγαροι Ορθόδοξοι. Την περίοδο 1946-51 στράφηκε στην αυτοδίδακτη εκμάθηση μουσικών οργάνων. Έτσι έμαθε να χειρίζεται σε επίπεδο δεξιοτεχνίας, κιθάρα, μπουζούκι και Ούτι και για την περίοδο αυτή συνέστησε, υπό τη Διεύθυνσή του, μουσική κομπανία με την οποία εκτελούσε επαγγελματικά μουσικά προγράμματα. Παράλληλα έψαλε και ως Πρωτοψάλτης. Έψαλε κατά σειρά στα Εισόδια της Νικίσιανης Παγγαίου (1951-53), στην Κοίμηση Θεοτόκου Σύνδου Θεσ/κης (1953-54), στον Ευαγγελισμό Σιδηροκάστρου για ένα χρόνο, και στη συνέχεια εγκατασταθείς στην Καβάλα έψαλε στον Τίμιο Πρόδρομο (1954-64), στον Αγιο Νικόλαο (1964-87), στον Τίμιο Σταυρό (1987-89), στον Αγιο Λουκά (1989-92) και από το 1992 μέχρι σήμερα κοσμεί και λαμπρύνει με την υπέροχη σε εκφραστικότητα και ιεροπρέπεια ψαλμωδία του ως Πρωτοψάλτης το Ιερό αναλόγιο του Ι. Ναού του Αγίου Παντελεήμονα στην Πολίχνη Θεσσαλονίκης. Την περίοδο 1959-80 ίδρυσε Βυζαντινό χορό με τον οποίο ως Χοράρχης έδωσε πολλές συναυλίες με απόλυτη επιτυχία. Είναι επίσης ο ιδρυτής του “Συλλόγου Φίλων Βυζαντινής Μουσικής Καβάλας” (1976). Ως μουσικοδιδάσκαλος έχει διδάξει την ψαλτική τέχνη σε πλήθος μαθητών του, πολλοί από τους οποίους είναι σήμερα καταξιωμένοι Πρωτοψάλτες και Λαμπαδάριοι. Σπουδαίος άνθρωπος με εξαίρετο ήθος και ευθύ χαρακτήρα, σεμνός και καλόκαρδος ο Ματθαίος Τσαμκιράνης έχει πολυπληθείς φίλους και θιασώτες και μιμητές της ψαλτικής του τέχνης σε όλη την Ελλάδα την οποία κατά καιρούς έχει διατρέξει και έχει ψάλει σε πανηγυρίζοντες Ι. Ναούς έπειτα από πρόσκληση. Καλλίφωνος, προικισμένος με ωραία, εύστροφη και μελωδική φωνή και σοβαρό Εκκλησιαστικό ψαλτικό ύφος ψάλλει με σεβασμό προς την παράδοση με ιεροπρέπεια και κατάνυξη. Έχει γράψει πολλές κασέτες με βυζαντινούς Εκκλησιαστικούς ύμνους καθώς και με τραγούδια εξωτερικής μουσικής, δείγματα της απαράμιλλης ψαλτικής του τέχνης. Απεβίωσε πλήρης ημερών τον Αύγουστο του 2006.
[Πηγή: Φίλιππος Οικονόμου]