Τα λουλούδια θ΄ανθίσουν στον κήπο σου,
αλλά αν δεν ανοίξεις το παράθυρο
δεν θα χαρείς ποτέ το άρωμά τους.
Τα χελιδόνια θα ξανάρθουν την Άνοιξη
αλλά αν μείνεις κλεισμένος στο υπόγειο
δεν θα ξέρεις καν πως τελείωσε ο χειμώνας.
Ο ήλιος σίγουρα θα ξαναβγεί αύριο,
αλλά αν δεν σηκώσεις τα μάτια στον ουρανό
οι ακτίνες δεν θα σου φωτίσουν το πρόσωπο.
Αν μείνεις ακίνητος, υπερβολικά ακίνητος
παύεις να είσαι άνθρωπος, γίνεσαι άγαλμα
και η ζωή παύει να κυλάει μέσα σου…..

Jorge Bucay.

Μη θες να τακτοποιήσεις θέματα όταν είσαι πάνω στα νεύρα σου.
Άφησε τα πράγματα να ηρεμήσουν, να φεύγει ο σατανάς από τη μέση και θα έρθει η ευκαιρία…

Θυμούμαι έναν γέροντα που κάποτε σταμάτησε στο δρόμο έναν ανιψιό του, ο οποίος πήγαινε φουριόζος και τον ρώτησε:
– Πού πας Μιχάλη;
– Πάω να “καθαρίσω” (όπως λένε οι μάγκες)
– Τί να καθαρίσεις;
– Με τον τάδε…
Με κάποιον είχαν έρθει σε λόγια οι γυναίκες τους και πήγαινε τώρα αυτός για να του ζητήσει τον λόγο και να τον δείρει. Του λέει ο γέρων:
– Μη πας τώρα. Άστο και πάνε αύριο…
– Όχι, τώρα θα πάω!
– Δεν θα “καθαρίσεις” τώρα… μάλλον θα λερώσεις!
Η λάσπη χρειάζεται να ξεραθεί λίγο, για να την τρίψεις και να βγει.
Άμα πας όταν η λάσπη είναι φρέσκια, θα το λερώσεις χειρότερα.
Μη πηγαίνεις απόψε.

Έτσι τον “τούμπαρε” ο γέρων τον ανιψιό του και δεν πήγε.

Την άλλη μέρα το πρωΐ, τον βρήκε ο άλλος και του ζήτησε συγγνώμη (!) παραδεχόμενος ότι έφταιγε η γυναίκα του:
– Δεν τα έκανε καλά η κυρά μου χθες και έχει δίκαιο η δικιά σου γυναίκα. Ίσως να σε στενοχώρησε και σου ζητάω συγγνώμη…