Σταλαγματιές από το Γεροντικό
Περί αρετής…
Ανηφορίζοντας από τη Γεθσημανή στο όρος των Ελαιών, συναντά κανείς το μοναστήρι του αββά Αβραμίου.
Σ’ αυτό το μοναστήρι ηγούμενος ήταν ο αββάς Ιωάννης ο Κυζικηνός. Τον ρωτήσαμε λοιπόν κάποια μέρα:
“Αββά, πώς μπορεί να αποκτήσει κανείς αρετή;”
Και μας απάντησε ο Γέροντας:
“Αν θέλει κανείς ν’ αποκτήσει μια αρετή, δεν μπορεί να την κάνει κτήμα του, αν δεν μισήσει την κακία που είναι ο αντίποδάς της.
– Αν λοιπόν θέλεις να έχεις πάντοτε πένθος στην ψυχή σου, μίσησε το γέλιο.
– Θέλεις να έχεις ταπείνωση; Μίσησε την υπερηφάνεια.
– Θέλεις να είσαι εγκρατής; Μίσησε τη λαιμαργία.
– Θέλεις να είσαι σώφρων; Μίσησε την ακόλαστη ζωή.
– Θέλεις να είσαι ακτήμων; Μίσησε τη φιλαργυρία.
– Αυτός που θέλει να είναι κάτοικος της ερήμου, μισεί τις πόλεις εξαιτίας των πειρασμών.
– Αυτός που θέλει να έχει ησυχία, μισεί την παρρησία.
– Αυτός που θέλει να ζει άγνωστος, μισεί την τάση για επίδειξη.
– Αυτός που θέλει να κυριαρχεί στην οργή, μισεί να περνάει τις ώρες του μαζί με πολλούς.
– Αυτός που θέλει να έχει αμνησικακία, αποφεύγει να κακολογεί τους άλλους.
– Αυτός που θέλει να είναι απερίσπαστος, μένει στη μοναξιά.
– Αυτός που θέλει να κυριαρχεί στη γλώσσα, ας κλείνει τ’ αυτιά του να μην ακούει πολλά.
– Αυτός που θέλει να έχει τον φόβο του Θεού πάντοτε, θα μισήσει τη σωματική ανάπαυση και θα αγαπήσει τη θλίψη και τη στενοχώρια”.
Greek