Tag:
ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΡΘΡΑ
- «Μα ασφαλώς!», της είπα. «Ποιος θα φροντίσει τα παιδιά, ποιος θα ετοιμάσει τα γεύματα του, τη στιγμή που εσύ έχεις τέτοια κατάθλιψη; Δεν έχεις φυσική αρρώστια! Έχεις απλά μεγάλη κατάθλιψη. Τραγούδα! Τραγούδα και ο άντρας σου θα επιστρέψει σε σένα!».
Της είπα ότι θα πήγαινα στην εκκλησία να διαβάσω κάποιες ευχές, και πως ήθελα από αυτή να γυρίσει μόνη της στο σπίτι της. Εκείνη με κοίταξε για λίγο και κατόπιν έτρεξε σχεδόν στο αμάξι. Οι άλλες δύο έμειναν έκπληκτες.
- «Η φίλη σας είναι καλά», τους είπα, «δεν χρειάζεται πλέον την βοήθειά σας!»
Γέροντα Θαδδαίου της Βιτόβνιτσα
Ξέρεις κάτι; είναι αλήθεια ότι τα πράγματα αλλάζουν.
Αλλάζουμε τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο και τους ανθρώπους γύρω μας.
Έρχεται μια στιγμή που συνειδητοποιείς ότι δεν υπάρχει τέρας πίσω από την ντουλάπα ή κάτω από το κρεβάτι… ότι δεν είναι όλα τα τριαντάφυλλα τριαντάφυλλα… ότι το μαύρο φοριέται και το καλοκαίρι και ότι οι χρωματικοί συνδυασμοί εξαρτώνται από τα γούστα…
Συνειδητοποιείς ότι… μερικές φορές… η σιωπή αξίζει όσο χίλιες λέξεις… ότι ένα απλό βλέμμα μπορεί να σε διαπεράσει και να σε κάνει να πετάξεις… και ότι κάποιες λέξεις που ειπώθηκαν με τον επιθυμητό τρόπο μπορούν να σε γεμίσουν και ακόμη ότι η τρέλα είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος να είσαι ευτυχισμένος…
Συνειδητοποιείς ότι οι πραγματικοί φίλοι μετριούνται στα δάχτυλα… ότι η αγάπη μπορεί να σε πονέσει όσο μπορεί να σε κάνει ευτυχισμένο… ότι υπάρχουν πολλά ψέματα παντού… ότι δεν είναι όλα όπως φαίνονται και ότι πρέπει να προσέχεις που βαδίζεις…
Κάποτε στο Άγιον Όρος ήταν ένας μοναχός που διέμενε στις Καρυές.
Έπινε καθημερινά και μεθούσε και γινόταν αιτία να σκανδαλίζονται οι προσκυνητές.
Κάποια στιγμή πέθανε και ανακουφισμένοι κάποιοι πιστοί πήγαν στον
γέροντα Παϊσιο να του πουν με ιδιαίτερη χαρά ότι επιτέλους λύθηκε αυτό το τεράστιο πρόβλημα.
Ο π. Παϊσιος τους απάντησε ότι γνώριζε για το θάνατο του μοναχού,
αφού είδε ολόκληρο τάγμα αγγέλων που ήρθαν να παραλάβουν την ψυχή
του.
Οι προσκυνητές απόρησαν και διαμαρτυρήθηκαν και κάποιοι προσπαθούσαν
να εξηγήσουν στον γέροντα Παΐσιο για ποιον ακριβώς μιλούσαν, νομίζοντας ότι δεν κατάλαβε ο γέροντας.
Ο γέροντας Πα
ΐσιος τους διηγήθηκε:
“Ο συγκεκριμένος μοναχός γεννήθηκε στη Μ. Ασία, λίγο πριν την
καταστροφή όταν οι Τούρκοι μάζευαν όλα τα αγόρια. Για να μην το πάρουν
από τους γονείς του, αυτοί το έπαιρναν μαζί τους στο θερισμό και για
να μην κλαίει, του έβαζαν λίγο ρακί στο γάλα για να κοιμάται. Ως εκ τούτου μεγαλώνοντας έγινε αλκοολικός.
Κάποια στιγμή και μετά από αποτρεπτικές απαντήσεις από διάφορους
γιατρούς να μην κάνει οικογένεια, ανέβηκε στο Όρος και έγινε μοναχός.
Εκεί βρήκε γέροντα και του είπε ότι είναι αλκοολικός. Του είπε ο
γέροντας να κάνει μετάνοιες και προσευχές κάθε βράδυ και να παρακαλεί
την Παναγία να τον βοηθήσει να μειώσει κατά 1, τα ποτήρια που έπινε.
Μετά ένα χρόνο κατάφερε με αγώνα και μετάνοια να κάνει τα 20 ποτήρια
που έπινε, 19 ποτήρια. Ο αγώνας συνέχισε με την πάροδο των χρόνων και
έφτασε τα 2-3 ποτήρια, με τα οποία όμως πάλι μεθούσε.”
Ο κόσμος έβλεπε χρόνια ένα αλκοολικό μοναχό που σκανδάλιζε τους
προσκυνητές, ο Θεός έβλεπε ένα αγωνιστή μαχητή που με μεγάλο αγώνα
αγωνίστηκε να μειώσει το πάθος του.
Χωρίς να ξέρουμε γιατί ο κάθε ένας προσπαθεί να κάνει αυτό που θέλει
να κάνει, με ποιο δικαίωμα να κρίνουμε την προσπάθεια του.
Newer Posts