Ενότης - Διαίρεση (Εισαγωγή)
Στην αρχή περίπου της οδού Λένορμαν, η οποία οδηγεί δυτικά από την Αθήνα προς το περιστέρι, είναι ο ναός του Αγίου Κωνσταντίνου Κολωνού. Στην εργατική αυτή συνοικία βρέθηκε ο ιεροκήρυξ Πατήρ Αυγουστίνος Καντιώτης στις 29 Μαίου του 1960. Τέλειωνε πια το Πεντηκοστάριο ήταν Κυριακή των αγίων πατέρων της πρώτης οικουμενικής συνόδου και έθιξε ένα θέμα που πάντα τον συγκινούσε. Την ενότητα αρχίζει την ομιλία του εσχατολογικά μιλώντας για τη συντέλεια του κόσμου. Συνεχίζει κοινωνικά αναφερόμενος στη συνοχή της ελληνικής οικογένειας. Προχωρεί ιεραποστολικά αποβλέποντας στη διάδοση της ορθοδοξίας ανά τον κόσμο. Και θα καταλήξει πνευματικά καλώντας όλους σε μετάνοια.
Το Βιβλίο της Φύσεως
Ο Πατήρ Αυγουστίνος αγαπούσε τις ταπεινές συνοικίες. Εκεί του άρεσε περισσότερο να κηρύττει. Στα πετράλωνα σε μικρή απόσταση από την Ακρόπολη των Αθηνών βρίσκεται ο ναός των 3 Ιεραρχών. Εκεί ήλθε και μίλησε στις 26/06/1960 ήταν Τρίτη Κυριακή του Ματθαίου. Ο λόγος του εδώ χωρίς να χάνει τη γνώριμη ζωηρότητα του έχει ωστόσο μιαν άλλη χάρη. Είναι περισσότερο διδακτικός και κατηχητικός.
Το Ευαγγέλιο του δίνει την ευκαιρία να κάνει ένα ενδιαφέρον μάθημα, το οποίο αντλεί από το ανεξάντλητο βιβλίο της φύσεως. Ένα κρίνο, ένα λούλουδο της γης. Πόσα δεν έχει να πει όταν βέβαια θέλει κανείς να ακούσει;